”Şeref, çocuklara şeker aldınız mı…”Bayram arifesinde annemin en telaş duyduğu ve babamdan unutulmamasını istediği şeydi; çocuklara verilecek bayram şekeri. Annem bilirdi ki , sabah kapıyı ilk çalacak ve bayram kutlaması yapacak olan çocuklardı, o yüzden o minicik elleri uzatacak olanlar unutulmamalıydı…
70’li yıllarda sokaklarında oynadığım, yürüdüğüm, büyüdüğüm, geleneklerine ortak olduğum Ağrı’da bayram sabahları kapıyı çalan çocuklarla başlardı. Minicik ellerde tutulan torbaya koyulan şekerin yüzlerde sevinç ve gülümseme halleri anılarımda kalan izlerdir.
Şekerin en güzelleri anılıyordu gelecek olan misafirlere saygı ve hürmetin gereği… O şekerler kolonya servisinden sonra sunulurdu..! Ne güzel geleneklerdi öyle…biz, böyle gördük ve böyle büyüdük… Kapıyı çalan çocuklar içinde antrede kapının arkasında dururdu kocaman bir kese kağıdında avuçlara konulur ama “ bir tane daha versene” dedirten şekerler…Bu ritüel her bayram yaşanırdı.
Anılarım da kalan ve değerli bulduğum şeylerden birisi de; şimdiki gibi her gün bir kıyafet alınmazdı; bayramlık kıyafet diye birşey vardı. Bir çocuğu sevindirmenin en güzel haliydi. O bayramlıklar, senin yatağının baş ucunda duracak ve sen gece uyanıp dokunacaksın, duruyorlar mı diye…ah .! o ne güzel bir mutluluk halidir; gözlerin kapalı bayramlığa dokunmak… Onlar yarın giyilecek ve ilk adres teyzeme gitmek olacaktı…
Bize gelen çocuk fırtınasından sonra, teyze ve dayı evlerine gitme senaryosu başlardı. Şekerin yanında minik ellere konulacak olan para ve mendil geleneği…bir lira iyi paraydı, iki buçuk lira muhteşemdi toplanan bu paralarla ya kuzenlerle sinemaya gidilecek ya da iki bisküvi arasına lokum konulup yenilecekti.
Çocukluğumun bayram gelenekleri güzeldi, paylaşmaktı, dokunmaktı, bir sevgiliye sarılmak gibiydi, ortak sevinçleri yaşamaktı. Günümüz de bir çok değerler ya kayboldu ya da değişti…
Değişmeyen ve yürekte hala izi duran, kimi zaman hüzünlendirip göz yaşı olarak akan, kimi zaman bir tebessümle yüzde kalan geçmişin bayram sevinci, canın kadar çok sevdiklerinin bayram telaşları,yürekte eksilmediğini bildiğin canlarının sana sıcak dokunuşlarını hissederek yaşama hali…
Eksilsek de birer birer onlar hala bizimle…en azından benim anılarımda kalacaklar, yaşayanlarında ömrüne bereket olsun.
Yüreklerde sevgi, pencerenizden ışık hiç eksilmesin… İyi bayramlar.
