Sosyal bir mecrada takip ettiğim bir psikolog soru cevap seansı yapmış ve sormuş.
'Hayatta sizi en çok kaygılandıran şey nedir?'
İnsanlar cevaplamış:
yalnız kalmak, parasız kalmak, aç kalmak, sevgisiz ve ilgisiz kalmak...
Ben de cevap attım, 'devletsiz ve bayraksız' kalma kaygım var. Her cevap paylaşıldı ancak benimki paylaşılmadı.
Şaşırmadım çünkü böyle bir kaygının ciddiye alındığını düşünmüyorum. Toplum tarafından sadece komplo teorisi veya felaket tellalı olarak görülebiliyorsunuz ya da böyle bir kaygınız olduğu için şov peşindesiniz. Böyle bir kaygınız olamaz toplumun gözünde.
Olaya şu şekilde bakmak lazım, kişi olarak kaygılarınız ömürlük yani ortalama altmış yetmiş yıllık veya günlük kaygılar da diyebiliriz. Ancak benim düşüncem doğmamış çocukların kimliksiz kalma korkusu yani önümüzdeki yüz-iki yüz yıllık kaygı. Dolayısıyla şu ana kadar devletsiz ve bayraksız kalmadığımız için büyük ihtimalle söylemiş olduğum distopyanın hayali uzak ve imkansız görünüyordur. Evet ben de hiç vatansız, kimliksiz kalmadım ancak biraz tarih biraz siyaset bilen birisi devletsiz ve bayraksız kalma kaygısını yaşar, yaşamalıdır. Geçmişte ve günümüzde bunun örnekleri vardır.
Devlet yıkılırsa gündelik kaygılarınızın bir önemi kalmayacak. Ne harcayacak paranız ne de yaşanacak bir aşkınız...
Üslubunuz, diliniz çok duru ve anlaşılır. Tespitleriniz çok doğru. Tebrikler